- U bent hier:
- Home
- Blog
- Uitstellen
- Eerst koffie. Over uitstelgedrag en 5 overtuigingen om uit te dagen
‘Doe ik teveel of begin ik gewoon te laat?’
Het lawaai van een heftruck buiten overstemt de vraag van mijn cliënt. De stadstandarts trekt statige bomen uit de vier eeuwen oude veengrond. Kades moeten gestut; ze verzakken in hoog tempo. Nog even en Amsterdam gaat Venetië achterna. Achterstallig onderhoud dat al te lang is uitgesteld. Kwestie van tijd, geld of prioriteit? Wat is echt belangrijk in de stad en welke keuzes moeten er dan worden gemaakt?
5 overtuigingen die je weerhouden te doen wat je te doen hebt
Ik heb tijd genoeg.
Onze waarneming is niet correct. We schatten slecht in hoeveel tijd iets werkelijk kost. Even een verslagje schrijven, het opruimen van je administratie, aantekeningen uitwerken: de uren vliegen voorbij. Ook op lange termijn. Een boek schrijven? Kan altijd nog. Een verre reis maken? Ineens ben je ziek. Of oud. Of is er Corona.
Indien niet nu, wanneer dan wel?
Eerst koffie.
Het is een breinding. Iets met dopamine. We willen instant gratification zoals dat zo mooi heet. Snelle beloning en behoefte bevrediging. Koffie. Likes op social media. Een grappig appje of onbelangrijk telefoontje. We gaan voor de korte termijn. Denk aan de beroemde Marshmallow test, waarbij kinderen eerder kiezen voor nu één snoepje pakken, dan wachten op de in het vooruitzicht gestelde volle zak. Een beter resultaat dus op lange termijn.
Ja maar, dit is urgent.
Er is een groot verschil tussen urgent en belangrijk. Een ongeval is urgent. Het vraagt onmiddellijke actie. Brand idem dito. Maar brand heb je niet dagelijks op je werk. Tenzij je bij de brandweer werkt.
Zodra je weet wat belangrijk voor je is, kan je plannen. Tijd maken voor goed voorbereiden. Voor je (zakelijke) relaties. Deadlines. Voor onderzoek, lezen en rapportage. Voor zelfzorg, sporten, afvallen.
Belangrijk zijn die zaken die direct samenhangen met het voor jou te bereiken resultaat. Op lange termijn.
Let op: als een ander roept dat het dringend is, bedenk dan eerst of het zijn of jouw prioriteit is. Voordat je in de actie stand schiet.
Ik heb niet genoeg tijd.
Dat kan. Misschien neem je teveel hooi op vork. Vind je alles interessant. Kan alleen jij dit doen. Maar is dat ook zo? Of delegeer je niet? Maak je geen keuzes?
Voordat je JA zegt, vraag jezelf dit vijf keer af. Iedere keer leg je de klemtoon op een ander woord.
Moet ik dit nu doen?
Ik heb niet genoeg discipline.
Is het echt waar? Of is het onvermogen je werk te organiseren in overeenstemming met je prioriteiten? Prioriteiten stellen hangt samen met weten wat belangrijk is voor je. Op lange termijn. Zodra je weet wat belangrijk is voor je en je snapt wat je te doen hebt op de wereld, ga je aan de slag. Discipline volgt dan vanzelf. Net als het gevoel van flow.
Dat heet nou werkplezier.
Gerelateerde artikelen
‘Ik heb een gelukkig jaar achter de rug. Ondanks de misère’.
‘Je moet positief denken.’ Ken je dat advies? Hoe een simpele rol behang je wél helpt negatieve gedachten te keren (plus een werkvorm).
Leve de speechschrijver! Hoe Willem Alexander schittert en ons raakt.
Drie vragen om 2020 goed te beginnen