- U bent hier:
- Home
- Blog
- Geen categorie
- Ze is het type dat overal “ja” op zegt. Hoe een team zichzelf in een kennismaking spel goed leert kennen.
Bij de vraag Wie is er single springt ze enthousiast op en rent naar de lege stoel.
Ze ploft neer en kijkt triomfantelijk de kring rond: Eerst!
Het is de start van een teambijeenkomst over openheid en veiligheid bij samenwerken.
Als kennismaking doe ik Stoelendans*, een werkvorm waarbij je elkaar spelenderwijs leert kennen.
Nu ze eenmaal zit beseft ze dat ze als enige is opgesprongen.
Haar gezicht verstrakt. Hebben al deze mensen een relatie? Zitten zij allemaal ’s avonds met een partner en een wijntje op de bank gelukkig te wezen?
Is zij de enige single – lees – loser in deze groep?
Haar reactie zegt genoeg. Maakt niet uit hoor, roept ze, wel zo rustig en geen gedoe. Ze lacht hard. De rest van het team zwijgt. De stilte voelt ongemakkelijk.
De volgende keer bedenkt ze zich wel twee keer voordat ze spontaan iets doet en zich kwetsbaar opstelt.
Een ding heeft ze zeker ervaren vandaag: hoe het voelt om alleen te staan in haar team.
Ik heb hier iets te doen als begeleider maar zit nog even op mijn handen.
Ik ben benieuwd naar wat de rest van het team doet.
De kunst van het coachen is immers ongemakkelijke situaties in een team te verduren en niet toe te geven aan de drang tot sussen, ingrijpen of helpen.
De kunst is ook de juiste vraag stellen: wat gebeurt hier?
Het was –zo bleek later- de start van een succesvolle bijeenkomst over de noodzaak van kwetsbaar zijn en hoe het belang van een veilige teamcultuur.
Hoe spelen onthult en gedrag in een team bespreekbaar maakt.
Spelen doe je als kind moeiteloos. Iedereen kent het gevoel van flow dat dan ontstaat: het samenvallen van wie je bent en wat je doet op dat moment.
Spelen is totaal vrij zijn in doen en denken.
De reden waarom volwassenen spel spannend vinden, is niet omdat ze geen spelervaring hebben of geen acteur zijn.
Het spannende zit in het losse en onverwachte karakter van mijn aanpak: de vloer op en improviseren maar.
Zo leren ze wendbaar om te gaan met onverwachte gebeurtenissen. Met verandering dus.
Improviseren is immers onze grootste nachtmerrie: we willen graag contrôle over wat er gebeurt.
En gek genoeg, Je leert het meest als niets meer onder controle is.
Spannend is het ook omdat het uitdaagt tot losgaan, uit je hoofd en doen wat in je opkomt. Zonder rem of censuur.
Slaagt een team door de dag heen erin zo normaal mogelijk te doen met elkaar, eenmaal in de flow van het samenspelen, spelen ze de gekste scènes met elkaar.
Spel haalt het beste in ons naar boven.
En ook het slechtste.
Een keer verviel een team bij een spelvorm al snel tot een paar kibbelende kleuters over wie af was en wie niet.
Verbaal of non verbaal, teams die samenspelen laten veel zien aan gedrag.
Hoe hoger de druk, des te meer teamleden terugvallen in hun overlevingsstrategie.
Zeker als de omstandigheden lastig zijn en het samenwerken veel van hen vraagt.
Hoe vrijer–lees speelser- een team is in denken en doen, hoe beter zij samenwerken.
Kennismakingsrondje saai? Doe de Stoelendans
Hoe je een team snel leert kennen. En zij zichzelf.
Doel
Een team speels met elkaar laten kennismaken
Inzicht in hoe goed teamleden elkaar kennen
Verhelderen wat wel of niet gezegd mag worden
Groepsgrootte: max 12 deelnemers
Nodig: kring met stoelen; 1 meer dan het aantal deelnemers.
Werkwijze: De groep en de begeleider zitten in een ruime kring. Een stoel is leeg.
De opdracht is dat het team ervoor moet zorgen dat de lege stoel zo snel mogelijk opgevuld wordt. Dat doen zij door op de lege stoel te slaan en de naam van een teamlid te roepen. Deze springt op en neemt plaats op de lege stoel. Nu is er een nieuwe, lege stoel. Degene die ernaast zit roept weer een naam, etc.
Geef nieuwe opdrachten zoals achternaam, leeftijd, hobby, favoriete vakantie, aantal kinderen, woonplaats, leeftijd.
Houd de vaart erin, zorg voor plezier en doe zelf mee.
Vervolg: daag uit tot meer spannende opdrachten.
Geef aan dat je als begeleider niet mee doet.
Laat vragen naar jaarsalaris, meeste successen, beste resultaten, targets, etc.
Laat het initiatief zoveel mogelijk bij het team.
Spreek na waar het spannend werd en wat er gebeurde.
Vertaal de ervaring naar de praktijk: hoe open zijn jullie als team?
Wat durf je te laten zien en wat niet? Wat is bespreekbaar en wat niet?
Wat levert het jullie op als team om meer open te zijn?
Etc.
Meer weten over deze spelvorm en de verdieping naar aanspreken op resultaat?
Het vervolg door kwaliteiten en valkuilen van het team benoemen?
En hoe om te gaan met de spanning die dat oproept?
Van een alledaagse bijeenkomst een krachtige leerervaring maken?
Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en ontvang maandelijks tips en werkvormen over hoe en waarom spelen in organisaties werkt.
Gerelateerde artikelen
‘Ik heb een gelukkig jaar achter de rug. Ondanks de misère’.
‘Je moet positief denken.’ Ken je dat advies? Hoe een simpele rol behang je wél helpt negatieve gedachten te keren (plus een werkvorm).
Leve de speechschrijver! Hoe Willem Alexander schittert en ons raakt.
Blauw hoort op straat. Waarom je beter gele, groene en rode taal kan gebruiken in je presentatie.