Een man vliegt in een luchtballon en realiseert zich dat hij verdwaald is. Hij besluit hulp te vragen.
Hij ziet een vrouw, gaat lager vliegen en schreeuwt: “Hallo daar, kunt u mij helpen? Ik heb een afspraak met een vriend, maar ik weet niet waar ik ben.”
De vrouw antwoordt:
“Jazeker, u bevindt zich in een luchtballon, ongeveer 5 meter boven de grond. Om precies te zijn, op 52,4 graden noorderbreedte en 5,3 graden oosterlengte.”
“U bent zeker ICT-er”, zegt de man in de ballon.
“Dat klopt,” zegt de vrouw, “maar hoe weet u dat?”
“Nou”, zegt de ballonvaarder, ” alles wat u me heeft gezegd is technisch correct, maar ik kan niets met die informatie. Het heeft me alleen maar tijd gekost en ik weet nog stééds niet waar ik ben.”
De vrouw zegt: “Dan bent u zeker een manager.”
“Dat klopt”, zegt de ballonvaarder, “Maar hoe weet ú dat?”
” Wel”, zegt de vrouw, ” U weet niet waar u bent of waar u heen gaat. U hebt iets beloofd terwijl u geen idee heeft hoe u die belofte moet waarmaken. En nu verwacht u dat ík uw probleem oplos.
U verkeert nog steeds in dezelfde positie als vóór wij elkaar ontmoetten. Maar op de een of andere manier is het nu ineens mijn schuld.”
Bron: all over the internet.
Ik begeleid zo’n manager. Hij woont zo ongeveer in een luchtballon. Hij is het schoolvoorbeeld vanmanagement by flying around.
Hij werkt zich een slag in de rondte maar drijft toch met de dag verder af. Van de grip op zijn agenda, taken en verantwoordelijkheden.
Hij is zo bang om het laatste beetje controle te verliezen dat hij alles zelf doet. Dat heeft gevolgen voor zijn team, voor de resultaten en voor de organisatie.
Hij heeft last van stress. Hij slaapt slecht, zijn schouders doen pijn en hij heeft elke dag hoofdpijn. Sporten? Komt hij niet meer aan toe.
Het is lang geleden dat hij iets spontaans heeft gedaan, zoals gedachteloos langs de vloedlijn lopen, muziek maken of op stap gaan met zijn vrienden.
Hij drijft ook af van zijn vrouw en gezin: ’s avonds en in het weekend werkt ie door.
Hij reageert de stress op hen af. Niet omdat hij niet van ze houdt, integendeel. Maar hij moet hij moet het ergens doen.
Hij reageert het niet op zijn team af, in elk geval niet openlijk.
Hij wil zijn mensen te vriend te houden. Hij is bang om niet aardig gevonden te worden.
Dus delegeert hij slecht en krijgt niemand de juiste sturing. Dat zorgt voor onduidelijkheid, irritatie en onzekerheid in zijn team.
Nu zit hij voor me. Hoe gaan we verder?
7 tips voor zelfsturing. Hoe kom je weer op de grond?
1. Zorg voor inzicht in je werk. Breng je taken en verantwoordelijkheden in kaart: wat en hoe doe ik het nu?
Gebruik hiervoor het vierkant van Covey (First things First).
2. Stel je doelen: wat wil je realiseren en op welke termijn?
3. Stel prioriteiten en focus: wat ga je daarvoor doen (en laten ☹). Maak een nieuw Covey schema op basis hiervan.
4. Kill your darlings. Zeg Nee tegen zaken en mensen die niet belangrijk zijn en die je van je doel afhouden.
5. Luister naar de signalen van je lijf en neem ze serieus. Stop op tijd. Voordat je nek in een kramp zit.
6. Zorg voor ontspanning en plan dat in: spreek af met je vrienden, maak strandwandelingen met je partner, speel met je kinderen en sport.
7. Laat je werk daar waar het hoort: op je werk.
Nog nooit heeft iemand op zijn sterfbed gezegd, spijt te hebben dat hij niet meer tijd achter zijn computer heeft doorgebracht.
